dinsdag 20 januari 2015

Avondlezing: Insecten... wie het kleine niet eert

Dan kom je wat later aan in de lezing zaal en dan zie je nog snel een plekje vooraan. Niet nadenken, nee gewoon gaan zitten. Waar gaat deze lezing eigenlijk over, denk je nog...


De lezing die wij kregen was bijna hetzelfde als het filmpje hierboven. Wat ik het meest interessant vond was dat we dus over, pak hem beet, 30 jaar wel insecten moeten eten. Want onze wereldbevolking groeit. En vooral de landen die in ontwikkeling zijn groeien en worden rijker. Bij rijker worden hoort meer eten, en dan bedoelen we natuurlijk meer vlees eten. De gemiddelde westerling eet 80(!) kilo vlees per jaar. De amerikanen eten ongeveer 120 kilo per jaar en iemand en spanje eet 50 kilo vlees per jaar. Als we als wereldbevolking dus groeien en er moet meer vlees geproduceerd gaan worden om ze te voorzien van vlees zitten we met een probleem. Dan hebben we meer landbouwgrond nodig.Wel 70% meer landbouwgrond. Waar halen we dat vandaan? En waarom hebben we zo ontzettend veel meer landbouwgrond nodig als we vlees willen produceren? Heel simpel: Voor 1 kilo koe is 10 kilo voer nodig, en luister goed, ik zeg een kilo koe, niet vlees!!! Voor diezelfde 10 kilo voer kan ik 9(!) kilo insecten produceren!

Maar dat is nog niet alles... want waar blijft die 9 kilo voer die we aan een koe geven? Die gaat niet zomaar in rook op, als je dat soms dacht! Nee die 9 kilo voer wordt door de koe verteerd en wat doen we met voedsel waar we alles uitgehaald hebben dat we nodig hebben? JUIST dat poepen we uit! De koe produceert dus 9 kilo mest. En broeikasgassen, en ammoiak... Die sprinkhanen daar en tegen, produceert dus maar 1 kilo mest, broeikasgassen en ammoniak... Lijkt me een gewonnen zaak voor de insecten toch?

Maar waarom is het dan zo moeilijk voor ons westerlingen, en ja daar bedoel ik ook mijzelf mee, om insecten te gaan eten? Dat komt doordat er nog steeds een hele grote IEUW!!! factor aan zit! Want even terug naar de avondlezing...

Daar zit je dan vooraan, en je ziet dat de kok bezig is met dingen klaar te maken. Daar sta je eerst niet bij stil maar langzaam komt het besef.... Dat gaat hij natuurlijk uitdelen! En waar zit ik... JUIST vooraan! Eerst denk ik nog, zal ik weigeren? Maar gedurende het praatje raakte ik wel geïntrigeerd door de geuren die er waren en natuurlijk ook door het verhaal van Marcel Dicke. En dan staan ze ineens voor je neus! Ik pak het bordje aan en kijk ernaar.... Er ligt een hartige taart met gemalen meelwormen voor me met daarboven op een sprinkhaan en wat gebakken krekels. Maar er zit ook een soort lolly met meelwormen bij en een bitterkoekje met meelwormen. Ik neem voorzichtig een hapje van de harige taart met een krekeltje. Hmm eigenlijk is dat krekeltje wel lekker, knapperig maar niet heel uitgesproken van smaak. De sprinkhaan is het volgende dat ik proef, en ook die is wel lekker! Hij smaakt naar de marinade waarin hij gebakken is en ook erg knapperig. Ondertussen wordt ik uitgebreid gefilmd wat ik totaal niet doorheb omdat ik zo bezig ben met mijn bordje en de smaaksensatie die het heeft. Ik kan zeggen: ik vond het zeker niet vies en ben blij dat ik vooraan mocht zitten om het uit te proberen. Wie weet maak ik in de toekomst nog eens insecten!

Nog een weetje: Wist jij dat je elk jaar 500 gram insecten eet? In al het geproduceerde voedsel zit stiekem wel een klein beetje insect, dat is namelijk toegestaan door de voedsel en waren wet!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten