Tja en dan heb je een druk weekend, kinderen jarig, taarten bakken, visite kussen en dan is het weekend voorbij. Zondagmiddag nog even contact met de vakcoach over wat moet ik doen? Maar ook die had een druk weekend dus die wist het ook niet zo een twee drie...
Dus gedaan wat er op magister staat en we zien het wel.... en dat heb ik geweten!
Blijkt dat de leerlingen van het eerste uur nog veel vragen hadden over de vorige hoofdstukken, die ik dus niet goed had voorbereid! Een gedeelte kon ik wel uit mijn mouw schudden maar andere delen dus ABSOLUUT niet... Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zeker weet of ik het wel had gered als ik het wel had voorbereid. Ik krijg van deze leerlingen gewoon zulke andere vragen, vragen die ik mijzelf nooit heb afgevraagd maar gewoon voor waar aannam. Tja en dan moet je iets uitleggen waar je zelf dus nooit over nagedacht hebt (en blijkbaar ook nooit behandeld hebt op de opleiding)
Klotsende oksels, veel eeehhh en een knalrode kop als resultaat. Ik had mezelf volledig vast gekletst... Gelukkig kwam mevrouw F. mij redden. Maar ja dat moet eigenlijk niet... dus....
Het 2e uur was een toets. Die had ik wel goed voorbereid dus daar niks aan de hand...
Het 4e uur was de bespreking van het SO. Waar ik overigens VEEEEEEL te lang over deed. Dat had niet zo uitgebreid besproken hoeven worden. Maar ja wel gedaan en gefilmd. Nu dat stukje maar beoordelen. Ben benieuwd wat daar uit gaat komen, ik heb er geen goed gevoel bij...
Volgende keer toch maar voorbereiden!
Afgelopen vrijdag (17/4) waren er een aantal leerlingen die het PO nog moesten inhalen, ik had ze persoonlijk aangesproken en gemaild op een leerling na. Die was die dag ziek, maar natuurlijk wel gemaild, mevrouw F heeft nog in de klas gemeld dat hij vrijdag bij mij ingehaald moest worden. Die vrijdag morgen heb ik de betreffende leerling nog aangesproken. En met grote ogen kijkt ze me aan: Nee daar weet ik niks van. En: Ik kan niet want ik moet van mijn moeder direct naar huis. Dus ik dring nog eens aan. Je hebt het SO al geleerd en goed gemaakt dit is ook te doen. Kom nou gewoon. Ja ik kom straks mevrouw, was het antwoord.
Als het practicum begint is de leerling er niet. Een klasgenoot deelt mij mede dat de leerling direct naar huis moest van moeder. Hmmm beetje raar maar ok, ik ga aan de slag met de andere leerlingen en dat gaat best goed. Als ik vervolgens naar huis fiets kom ik door de stad die betreffende leerling tegen, gezellig met klasgenoten aan het winkelen. Omdat ik haast heb fiets ik wel door maar eigenlijk ben ik "not amused". Wat moet ik nu doen? Ik wil de leerling eigenlijk een 1 geven, maar mag dat wel? In overleg met de LCD van deze leerling besluiten we inderdaad dat ik een 1 in magister ga zetten. En als de leerling bij me komt om verhaal te halen moet ik verwijzen naar de LCD. Waarschijnlijk ga ik vervolgens alsnog haar een kans geven op het PO... En dan? De LCD wilde dat het mij weinig werk ging kosten en haar HEEEEEL VEEEEEL. Maar hoe dan? Nou ja, de leerling moet eerst maar eens bij me langskomen
dinsdag 21 april 2015
Druk
Had ik al verteld dat mijn curriculum gaat veranderen? En dat ik daarvoor alle deelvakken moet afronden voor 1 juni? Nee? Nou mijn curriculum gaat dus veranderen, en dan moet ik alle deelvakken afronden want anders vervallen ze... Voor mij betekent dit dat ik alle BRP vakken moet afronden. (BRP? huh?) Alle didactiekvakken van het oude curicculum moet ik afronden. En in november denk je nog: ooo dat lukt wel ik heb nog tot juni. En in januari denk je: Ik moet nog iets harder gaan werken. En nu heb ik nog 40 dagen om alles af te ronden.... TIJD ZAT, zou je denken... Even een mooi lijstje maken met wat te doen enzo... Heel gestructureerd gaan werken... Heel simpel....
Heel simpel voor mensen die dit altijd al doen ja. Niet voor mensen die dat niet doen.... Mensen zoals ik...
Ik heb wel een lijstje gemaakt, sterker nog ik heb er een aantal gemaakt. Eerst een grote lijst, maar die vond ik niet handig, toen een lijst per vak, en nu heb ik maar de agenda uitgeprint er met dikke koeienletters opgeschreven hoeveel tijd ik die dag heb om te leren. En post-its erop met de vakken en onderdelen.... Die lijkt wel te werken.
Maar waarom werkt dit niet voor mij? Waarom voel ik door die lijstjes alleen maar meer druk? En waarom blijven er lijstjes in mijn hoofd zitten? Want dat doe ik namelijk wel: lijstjes in mijn hoofd maken. Lijstjes die te pas en te onpas op komen borrelen. Bijvoorbeeld midden in de nacht of midden in een zin omdat je dat dus blijkbaar ergens aan gekoppeld hebt. Waarom geeft een fysiek lijstje mij niet de rust die het anderen wel geeft?
Normaal gesproken werken de lijstjes in mijn hoofd prima, als er geen druk is en thuis alles goed gaat... Maar op dit moment... Het is zo erg dat ik zelfs vergeten ben om voor de kinderen een tractatie te maken voor school. Dat doen ze nu maar zelf, want mama is aan het werk en als ze niet werkt is ze aan het studeren... Het is zo erg dat ik een heel schema heb waarop staat wanneer mama beschikbaar is voor de kinderen. Waarop ze kunnen zien wanneer ze me mogen storen en wanneer het "hun" avond is. Want dat heb ik wel heel bewust gedaan: 2 avonden per week is mama niet aan het studeren, 2 avonden per week zijn van mijn kinderen, dan kunnen we spelletjes doen, televisie kijken of lekker buiten spelen... Daarnaast ben ik op de dagen dat ik niet werk thuis als de kinderen uit school komen, ook dan studeer ik niet. Maar ja dan willen ze vaak ook spelen met vriendjes... en dus geen quality time met mama. En wat als er iets tussendoor komt? Zoals iets organiseren voor mijn man die 40 wordt? Of een kinderfeestje terwijl ik achter de boeken zou zitten?
En dan nu die KEIHARDE deadline... Die op me drukt en voelt als het zwaard van damocles. En hoe hard ik ook mijn best doe, ik heb niet het gevoel dat ik dichter bij kom... Doemscenario's flitsen 's avonds door mijn hoofd: wat als ik het niet haal? Ga ik dan alles opnieuw doen? Ik ben al zo lang bezig, is dit het allemaal waard?
En dan sta ik op maandag voor de klas en op dinsdag en vrijdag achter de schermen. En dan weet ik weer: Ja dit is het allemaal waard. Nu alleen nog opschieten...
Heel simpel voor mensen die dit altijd al doen ja. Niet voor mensen die dat niet doen.... Mensen zoals ik...
Ik heb wel een lijstje gemaakt, sterker nog ik heb er een aantal gemaakt. Eerst een grote lijst, maar die vond ik niet handig, toen een lijst per vak, en nu heb ik maar de agenda uitgeprint er met dikke koeienletters opgeschreven hoeveel tijd ik die dag heb om te leren. En post-its erop met de vakken en onderdelen.... Die lijkt wel te werken.
Maar waarom werkt dit niet voor mij? Waarom voel ik door die lijstjes alleen maar meer druk? En waarom blijven er lijstjes in mijn hoofd zitten? Want dat doe ik namelijk wel: lijstjes in mijn hoofd maken. Lijstjes die te pas en te onpas op komen borrelen. Bijvoorbeeld midden in de nacht of midden in een zin omdat je dat dus blijkbaar ergens aan gekoppeld hebt. Waarom geeft een fysiek lijstje mij niet de rust die het anderen wel geeft?
Normaal gesproken werken de lijstjes in mijn hoofd prima, als er geen druk is en thuis alles goed gaat... Maar op dit moment... Het is zo erg dat ik zelfs vergeten ben om voor de kinderen een tractatie te maken voor school. Dat doen ze nu maar zelf, want mama is aan het werk en als ze niet werkt is ze aan het studeren... Het is zo erg dat ik een heel schema heb waarop staat wanneer mama beschikbaar is voor de kinderen. Waarop ze kunnen zien wanneer ze me mogen storen en wanneer het "hun" avond is. Want dat heb ik wel heel bewust gedaan: 2 avonden per week is mama niet aan het studeren, 2 avonden per week zijn van mijn kinderen, dan kunnen we spelletjes doen, televisie kijken of lekker buiten spelen... Daarnaast ben ik op de dagen dat ik niet werk thuis als de kinderen uit school komen, ook dan studeer ik niet. Maar ja dan willen ze vaak ook spelen met vriendjes... en dus geen quality time met mama. En wat als er iets tussendoor komt? Zoals iets organiseren voor mijn man die 40 wordt? Of een kinderfeestje terwijl ik achter de boeken zou zitten?
En dan nu die KEIHARDE deadline... Die op me drukt en voelt als het zwaard van damocles. En hoe hard ik ook mijn best doe, ik heb niet het gevoel dat ik dichter bij kom... Doemscenario's flitsen 's avonds door mijn hoofd: wat als ik het niet haal? Ga ik dan alles opnieuw doen? Ik ben al zo lang bezig, is dit het allemaal waard?
En dan sta ik op maandag voor de klas en op dinsdag en vrijdag achter de schermen. En dan weet ik weer: Ja dit is het allemaal waard. Nu alleen nog opschieten...
zondag 5 april 2015
Lichaam gevonden op onze school?!
Voor deze lessenserie heb ik eens goed gekeken naar de practica die wij doen. Bij ons op school hebben we er voor gekozen dat we niet met echt bloed werken. Dat betekent dat je als docent een ander practicum moet gaan doen als je wil dat leerlingen hier wel iets van meekrijgen. En dat practicum bestond op onze school, een zeer bewerkelijke methode met heel veel glaswerk en voorbereiding. Onze toa gaf het af en toe enorm veel stress, als nieuwe toa en stagiaire ligt hier een kans om een heel nieuw practicum te ontwerpen. Een die een langere tijd mee kan en die (uiteindelijk) minder voorbereiding en nawerk heeft voor onze toa.
En dus ben ik gaan zoeken, en uiteindelijk heb ik wat gevonden... Lang leve internet zou ik nu zeggen! Maar omdat het practicum dat ik vond werkte met oplossingen met metalen heb ik daar nog wat aanpassingen in gemaakt. En dan ben ik dankbaar dat ik ook als toa scheikunde werk, want zonder dit werk was dit practicum me nooit gelukt om samen te stellen.
Het practicum is voor een cijfer en bestaat uit 3 delen: een theoriestuk over de bloedgroepen (10 minuten) en 2 practicum delen.
In het kort komt het er op neer dat er een docent neergestoken is bij ons op school (mevrouw Mia Tose). Hierbij is bloed gevonden van haar maar ook een onbekende, we gaan uit dat dit het bloed van de dader is.Natuurlijk hebben we ook verdachten (Asis Tent, Ko Sjersje en Eef Volutie). De leerlingen moeten de bloedgroepen bepalen van deze 5 monsters. Voor het tweede practicum deel raakt een van de politieagenten (P. de Vries) gewond en heeft bloed nodig. Ze moeten de bloedgroep van meneer de Vries bepalen en ze moeten daarna bepalen wie er bloed kan geven aan meneer de Vries.
Weken van voorbereiding en afgelopen maandag was het dan eindelijk zover. De 3 klassen hadden het practicum. Ik was best zenuwachtig want hoe zou het gaan? Allereerst had ik vooraf niet bedacht hoe lang het theoriegedeelte zou duren en heb daar dus eerst 15 minuten voor uitgetrokken. Nadat iedereen klaar was zijn de leerlingen in 2-tallen gaan zitten en begonnen aan het practicum. En dan blijkt dat de leerlingen moeite hadden met de reacties: wat is een positieve reactie en wat een negatieve? En hoeveel "bloed" mogen ze gebruiken? (1 of 2 druppels? of veel meer?)
En dan blijkt het dat een aantal leerlingen ook te weinig tijd hebben voor het hele practicum... Omdat dit de allereerste keer is dat we hem uitvoeren spreken we met de leerlingen af dat we hier rekening mee houden bij de beoordeling.
Voor het tweede uur hebben we al wat opmerkingen verzameld die we voor het begin van het practicum geven. Ook geven we aan dat het theoriestuk in 10 minuten gedaan kan worden.
De laatste klas geef ik in mijn eentje, geen ondersteuning van mevrouw F. of de toa. Ik probeer de klas rustig te houden maar ik heb moeite om de vaart er in te houden. Er zijn hier ook veel leerlingen die het niet af krijgen.
Het nakijken... Hoe ga je om met de fouten die gemaakt worden? In het theoriestuk vond ik dit nog niet zo heel moeilijk. Alhoewel als ik Membraameiwit A of Membraaneiwit B wil horen vind ik het dan goed als ze alleen A of B zeggen? Als leerlingen niet de goede reactie zien of de reactie verkeerd interpreteren reken ik dat dan goed of fout? Als ze wel de redenatie goed hebben van hun reacties reken ik dat dan goed of fout? Ik had ook toegezegd dat ik rekening zou houden met de leerlingen die het practicum niet af hebben. Maar tot waar hadden ze het af kunnen hebben? En hoe beoordeel ik dat? Want er zijn ook leerlingen die wel alles af hebben. Uiteindelijk heb ik besloten dat ze genoeg tijd hebben gehad om deel 1 van het practicum af kunnen hebben. Als je dit af hebt gekregen dan kun je maximaal een 9 halen. (berekening = (totaal aantal punten behaald / te behalen punten deel 1)*8+1). De leerlingen die het wel helemaal gemaakt hebben kunnen een 10 halen. (berekening = (totaal aantal punten behaald / te behalen punten deel 1 en 2)*9+1). Maar dan blijkt dat er leerlingen zijn die op deel 1 beter scoren dan op deel 1 en 2. En hoe ga ik hier dan mee om? Daarvoor heb ik besloten om het hoogste van de twee cijfers te nemen.
Een aantal leerpunten:
En dus ben ik gaan zoeken, en uiteindelijk heb ik wat gevonden... Lang leve internet zou ik nu zeggen! Maar omdat het practicum dat ik vond werkte met oplossingen met metalen heb ik daar nog wat aanpassingen in gemaakt. En dan ben ik dankbaar dat ik ook als toa scheikunde werk, want zonder dit werk was dit practicum me nooit gelukt om samen te stellen.
Het practicum is voor een cijfer en bestaat uit 3 delen: een theoriestuk over de bloedgroepen (10 minuten) en 2 practicum delen.
In het kort komt het er op neer dat er een docent neergestoken is bij ons op school (mevrouw Mia Tose). Hierbij is bloed gevonden van haar maar ook een onbekende, we gaan uit dat dit het bloed van de dader is.Natuurlijk hebben we ook verdachten (Asis Tent, Ko Sjersje en Eef Volutie). De leerlingen moeten de bloedgroepen bepalen van deze 5 monsters. Voor het tweede practicum deel raakt een van de politieagenten (P. de Vries) gewond en heeft bloed nodig. Ze moeten de bloedgroep van meneer de Vries bepalen en ze moeten daarna bepalen wie er bloed kan geven aan meneer de Vries.
Weken van voorbereiding en afgelopen maandag was het dan eindelijk zover. De 3 klassen hadden het practicum. Ik was best zenuwachtig want hoe zou het gaan? Allereerst had ik vooraf niet bedacht hoe lang het theoriegedeelte zou duren en heb daar dus eerst 15 minuten voor uitgetrokken. Nadat iedereen klaar was zijn de leerlingen in 2-tallen gaan zitten en begonnen aan het practicum. En dan blijkt dat de leerlingen moeite hadden met de reacties: wat is een positieve reactie en wat een negatieve? En hoeveel "bloed" mogen ze gebruiken? (1 of 2 druppels? of veel meer?)
En dan blijkt het dat een aantal leerlingen ook te weinig tijd hebben voor het hele practicum... Omdat dit de allereerste keer is dat we hem uitvoeren spreken we met de leerlingen af dat we hier rekening mee houden bij de beoordeling.
Voor het tweede uur hebben we al wat opmerkingen verzameld die we voor het begin van het practicum geven. Ook geven we aan dat het theoriestuk in 10 minuten gedaan kan worden.
De laatste klas geef ik in mijn eentje, geen ondersteuning van mevrouw F. of de toa. Ik probeer de klas rustig te houden maar ik heb moeite om de vaart er in te houden. Er zijn hier ook veel leerlingen die het niet af krijgen.
Het nakijken... Hoe ga je om met de fouten die gemaakt worden? In het theoriestuk vond ik dit nog niet zo heel moeilijk. Alhoewel als ik Membraameiwit A of Membraaneiwit B wil horen vind ik het dan goed als ze alleen A of B zeggen? Als leerlingen niet de goede reactie zien of de reactie verkeerd interpreteren reken ik dat dan goed of fout? Als ze wel de redenatie goed hebben van hun reacties reken ik dat dan goed of fout? Ik had ook toegezegd dat ik rekening zou houden met de leerlingen die het practicum niet af hebben. Maar tot waar hadden ze het af kunnen hebben? En hoe beoordeel ik dat? Want er zijn ook leerlingen die wel alles af hebben. Uiteindelijk heb ik besloten dat ze genoeg tijd hebben gehad om deel 1 van het practicum af kunnen hebben. Als je dit af hebt gekregen dan kun je maximaal een 9 halen. (berekening = (totaal aantal punten behaald / te behalen punten deel 1)*8+1). De leerlingen die het wel helemaal gemaakt hebben kunnen een 10 halen. (berekening = (totaal aantal punten behaald / te behalen punten deel 1 en 2)*9+1). Maar dan blijkt dat er leerlingen zijn die op deel 1 beter scoren dan op deel 1 en 2. En hoe ga ik hier dan mee om? Daarvoor heb ik besloten om het hoogste van de twee cijfers te nemen.
Een aantal leerpunten:
- Er moeten meer lessen tussen dit PO en de theorie. 2 van de 3 klassen hadden de theorie pas de les ervoor gehad. Dit was veel te kort.
- Er waren een paar leerlingen die ziek waren in de week dat de theorie werd besproken. Ik heb ze wel mee laten doen. Achteraf had ik ze beter weg kunnen sturen en ze het later in laten halen.
- Zorg er voor dat de reacties voor de leerlingen duidelijk zijn. Ik kan dit bijvoorbeeld oplossen door een voorbeeld te laten zien (op het bord of op een papier).
- Maak duidelijk wat voor antwoorden je wil zien bij de reacties. Bijvoorbeeld: geef een positieve reactie aan met een + en een negatieve reactie met een -. Of geen reactie/ wel een reactie. Ik was bij het nakijken nu veel tijd kwijt aan de interpretatie van hun reacties.
- Zorgen dat de vraagstelling duidelijker is.
Abonneren op:
Posts (Atom)