Een jaar met ontzettend veel ups en downs heb ik achter de rug. De grootste up is toch wel het afronden van de eindstage. Het was een karwei maar ik heb het gedaan. Ik vond het ontzettend leuk maar ook moeilijk om mijn taken te scheiden. Want op de toa dag werd ik niet gezien als toa maar als de gene die de ander op dat moment nodig had. En omgekeerd natuurlijk net zo goed.
Het mentoraat was ontzettend leuk en vooral leerzaam maar ook heel zwaar. Achteraf hadden we niet de makkelijkste klas en hebben we ontzettend veel brandjes moeten blussen, kinderen moeten helpen enzovoort. Af en toe voelde het alsof er geen eind aan de ellende kwam. Gelukkig zijn er dan ook altijd momenten die dat weer goed maakt. En daar doe je het voor als docent.
Mijn harde werken wordt beloond met 2 uurtjes vervanging tot januari. En dan kun je zeggen: 2 uurtjes maar? Nee wel 2 uur! Want deze uren vallen op mijn toa dagen en ik hoef dus niet extra naar school. De andere dagen kan ik dus werken aan mijn studie... nog 60 punten of zo.
Sommige dieptepunten beginnen weer uit de diepte te kruipen. De kinderen zijn op de nieuwe school gegroeid en komen helemaal tot zichzelf. Zoon 1 doet groep 6 over omdat hij dat zelf wilde. Hij voelde zich beter passen bij die kinderen. Wat een knapperd is het toch ook. Dochter 2 lijkt langzaam haar draai ook te vinden en heeft een enorme sprong gemaakt in haar leren. Zoon 2 begint heel langzaam ook zijn draai te vinden en heeft het super gedaan. Hij is denk ik net zo slim als dochter 1. Dochter 1 gaat na de vakantie aan een nieuw avontuur beginnen. Op de middelbareschool VWO doen zonder bekenden in de klas. Stoere dame!
En ik? Terwijl ik dit schrijf zit ik in de prikkamer van het ziekenhuis. Afgelopen week ontdekte ik een dikke bult in mijn buik. Dan schrik je wel even... woensdag al een echo laten maken en vandaag bij de gynaecoloog geweest. Het is een endometrioom (een cyste gevuld met Baarmoederweefsel) van 10 cm doorsnede. Hij hoeft er voorlopig niet uit maar als ik veel last krijg of hij blijft groeien moet hij er uit. Ook wordt er gekeken naar bepaalde markers voor eierstokkanker. Ze verwachten daar niet veel van maar doen het wel voor de zekerheid.
En ik... ik ben zo ontzettend toe aan vakantie! Ik kan niet wachten tot ik 40 ben. Dat wordt vast een veel beter jaar!
