23 maart: een "gewone" theorieles: Hoe moet dat nou eigenlijk?

De meest ideale les bestaat uit:

• Een korte introductie waarbij je de voorkennis van de leerlingen ophaalt, uitlegt wat je gaat doen en wat er van de leerling wordt verwacht.
• Een (het liefst korte) uitleg over de theorie, waarbij gebruik wordt gemaakt van diverse werkvormen: Vraag je leerlingen iets? Hoe doe je dat dan? Reageer je op vingers, mag er door de klas geroepen worden of pak je random iemand uit je klas?
• Deze theorie wordt dan ook nog het liefste ondersteund met plaatjes, filmpjes en presentaties....
• Waarna de leerlingen rustig (voor de docent het summum van perfectie: in stilte!) aan het werk gaan met de vragen. Als docent loop je dan door het lokaal om te kijken of er nog vragen zijn, hoe en of het huiswerk gemaakt is of gewoon voor een persoonlijk praatje met de leerling.

Maar ja dat is in de ideale wereld! In de echte wereld is het lastig om dit aan te houden... Want ja vorige week is er practicum gedaan en die MOET nabesproken worden EN de theorie van deze les MOET ook besproken worden EN dan moet eigenlijk ook nog het huiswerk besproken worden... Dat betektent 9 van de 10 keer dat je als docent bijna de hele les staat uit te leggen en praten voor de klas. En denk nou zelf aan vroeger: dat is saai en oerstom!

Dat is een beetje waar ik nu inzit: Ik WIL niet de hele les voor de klas staan uitleggen maar ik voel me er wel toe gedwongen om het te doen omdat al die dingen gedaan moeten worden... Zo ook mijn lessen van gisteren: Bijna de hele les ben ik aan het uitleggen of vertellen. Natuurlijk stel ik vragen aan de leerlingen zodat ze actiever mee doen maar ik ben zelf het meeste aan het woord. (overigens ligt hier voorlopig mijn leerdoel: hoe stel ik vragen en hoe bepaal ik welke leerling de beurt krijgt. Ik wil werken volgens: Denken - Delen - Uitwisselen)

Mijn uitleg ondersteun ik met eigen gemaakte powerpoints en bioplek.nl. Wat ik gister vooral heb geprobeerd te doen was om dat D-D-U uit te proberen. Bij de uitleg van de practica heb ik plaatjes uitgekozen van aders en slagaders en de leerlingen gevraagd welk bloedvat wat was en waarom ze dat denken. Ze mochten van mij niet gelijk de vingers opsteken maar ze moesten er even over nadenken. Tot zover ging dat goed, maar dan moet ik ze laten delen, wat denkt de buurman hierover? en dat vergeet ik helemaal en ga gelijk over met uitwisselen (met mij). Ik probeer hierbij wel mensen zelf aan te wijzen maar oooo wat zijn die vingers hardnekkig en ze roepen mij dan ook: Kies mij, kies mij, kies mij! Maar ook roepen de leerlingen de antwoorden af en toe door de klas, dit is overigens wel afhankelijk van de klas. Ik ga daar toch ook nog op in en geef daarmee eigenlijk de touwtjes uit handen, ik bepaal op dat moment niet zelf wat er gebeurt in de les...

Ik ben nog niet bij de ideale les maar ik ben er van overtuigd dat die er zeker gaat komen!